Rewitalizacja w latach 2006-2007

Relacja o. Bruno Kalinowskiego, proboszcza i gwardiana w latach 2001-2012:

Pragniemy poinformować Parafian i Sympatyków naszego kościoła, że w dniu 12 maja 2006 roku nastąpiło oficjalne i definitywne przekazanie kluczy przez Dyrekcję Liceum Plastycznego, które przez 60 lat miało swoją siedzibę w murach obecnego kościoła. Po dwustu latach nieobecności franciszkanów w tym miejscu, spowodowanej polityką zaborców i systemu komunistycznego, mogliśmy powrócić do swojej własności 25 marca 1994 roku. Od tego roku trwały prace przygotowawcze do remontu tego budynku - kościoła. Od dwóch tygodni mogę i możemy się cieszyć, że ten remont się rozpoczął. Na dzień dzisiejszy trwają prace rozbiórkowe, wyburzeniowe na terenie dawnej szkoły (Liceum Plastycznego), co zresztą widać na zewnątrz budynku. Od 3 lipca 2006 roku prace wyburzeniowo - remontowe rozpoczną się tu wewnątrz świątyni. Z tej racji jesteśmy zmuszeni zamknąć nasz kościół na trzy miesiące tj. lipiec, sierpień i wrzesień. Na ten czas, kiedy świątynia będzie zamknięta, przeniesiemy się do kościoła Ojców Redemptorystów. Wszystkie Msze Św., śluby, chrzty, pogrzeby sprawowane będą przez nas w kościele Ojców Redemptorystów. Od poniedziałku 3 lipca 2006 roku - w tygodniu Msze św. sprawowane będą w godzinach jak zawsze tj. 7.00, 9.00 i 18.00. Natomiast w niedziele 7.00, 9.00, 11.00 (nie 10.45), 12.00 i 18.00. Na czas naszego pobytu w kościele Ojców Redemptorystów zawieszamy nabożeństwa fatimskie. W czasie wakacji nie będzie Mszy św. o godz. 14.30.

Pomimo trudności, z jakimi będziemy borykać się przez najbliższe miesiące prosimy, aby trwać przy swoim kościele, parafii. Wspólnie znośmy wszelkie niedogodności i radość z tego, że nasza świątynia będzie przybierała swój pierwotny wygląd.

Wszystkim naszym Parafianom i Sympatykom naszego kościoła Bóg zapłać za ofiary i modlitwy, które składaliście i składacie na remont świątyni. W dalszym ciągu prosimy o dalsze wsparcie modlitewne i materialne remontu naszego kościoła.

Kościół przed remontem - 30 czerwca 2006

Przeniesienie Najświętszego Sakramentu do kościoła oo. Redemptorystów. Początek remontu - 2 Lipca 2006

Prace wyburzeniowo - remontowe w kościele

Rozbiórka naw bocznych. Widok ze strony byłego Plastyka

Rozbiórka naw bocznych. Widok ze strony kościoła

Częściowe odsłonięcie naw bocznych. Widok na klasy byłego Plastyka

I etap remontu Kościoła - sierpień 2006

Kosmetyka końcowa I etapu rewitalizacji - 16 wrzenia 2006

Koniec prac wyburzeniowo - remontowych w kościele. Sprzątanie świątyni - 26.09.2006

Przed wejściem - 30.09.2006

Koniec remontu - ostatnia Msza Św. u oo. Redemptorystów - 30.09.2006

Koniec remontu - powrót do kocioła parafialnego - 30.09.2006

Powrócili na swoje

W ostatnią sobotę, a zarazem ostatni dzień września 2006 roku zamojscy franciszkanie podziękowali redemptorystom za trzymiesięczną gościnę w kościele Św. Mikołaja i wrócili do swojej, odnowionej wstępnie świątyni. W czasie tych trzech miesięcy, w kościele pod wezwaniem Zwiastowania Najświętszej Marii Panny wykonywano pierwsze, poważne prace remontowe, które za kilka lat zakończą się przywróceniem kościołowi jego pierwotnego wyglądu. Dzieło to, podjęte przez obecnego ojca proboszcza, jest doprawdy wielkie, bo trzeba zdać sobie sprawę, że kościół franciszkanów był w swoim czasie największą i najpiękniejszą świątynią w mieście. Pozbawiony w czasie zaborów funkcji religijnych, powoli, ale skutecznie przekształcał się z miejsca kultu w obiekt cywilny. Magazyn, dom ludowy, a wreszcie kino i szkoła, które mieściły się w obiekcie, przez lata funkcjonowania niemal zupełnie pozbawiły go śladów i charakteru miejsca kultu religijnego. Od 1994 roku, gdy franciszkanie przejęli budynek i nastąpiła rekoncyliacja kościoła, do chwili obecnej trudno było nie zauważyć pozostałości po latach jego służby cywilnej. Wciąż funkcjonowała w nim szkoła plastyczna, a dużą część nawy głównej oddzielał od sklepienia balkon, przypominający kino i salę widowiskową. Warto też wspomnieć, że do kościoła wchodziło się z tej samej, co do kina strony, czyli od wschodu, gdzie pierwotnie znajdował się ołtarz główny. Świątynię jednak urządzono i do lipca bieżącego roku funkcjonowała, jako kościół parafialny. Po opuszczeniu budynku przez Liceum Sztuk Plastycznych, można było wreszcie na poważnie pomyśleć o podjęciu działań zmierzających do przywrócenia jej dawnej świetności.

Prace remontowo - wyburzeniowe rozpoczęto 1 lipca 2006 roku i od tej chwili ojcowie redemptoryści przyjęli franciszkanów pod swój skromny dach. Kościółek Św. Mikołaja w Zamościu był najmniejszą w mieście świątynią, tak, więc gospodarze największego kościoła zagościli w najmniejszym. Wierni doskonale zdając sobie sprawę z wagi decyzji o remoncie swojego kościoła parafialnego, szybko przyzwyczaili się do nowych warunków i wspólne funkcjonowanie dwóch wspólnot przebiegało bez żadnych zgrzytów, ku zadowoleniu obydwu stron.

Wyraz wdzięczności redemptorystom dał w sobotę 29 września br., ojciec proboszcz Bruno Andrzej Kalinowski, podczas Mszy Świętej koncelebrowanej, odprawionej w kościele Św. Mikołaja, której przewodniczył przedstawiciel prowincjała Franciszkanów o. Mariusz Słowik.

"Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody, mówi święty Marek w dzisiejszej ewangelii. Takim właśnie symbolicznym kubkiem wody była dla nas wyciągnięta do nas we właściwej chwili pomocna dłoń redemptorystów" - mówił o. Bruno w swojej homilii. Ojciec proboszcz podziękował także wszystkim, którzy swoimi ofiarami pieniężnymi stale wspomagają konto remontu kościoła, a także tym, dzięki trudowi, których powrót do świątyni w tak krótkim czasie, stał się możliwy. Na zakończenie eucharystii głos zabrał o. Ireneusz Homoncik - rektor klasztoru redemptorystów w Zamościu. Ze swej strony podziękował franciszkanom, że przyjęli jego gościnę, bo jak powiedział "nie mogło być inaczej, skoro mieszkamy pod jednym dachem, to i modlić nie moglibyśmy się, gdzie indziej".

Ofiarę mszy świętej zakończyło wystawienie Najświętszego Sakramentu, a następnie przeniesienie go w uroczystej procesji do kościoła parafialnego. W procesji wzięli udział licznie zgromadzeni wierni, sympatycy obydwu kościołów.

Od razu po wejściu do świątyni można było zauważyć kolosalne zmiany, jakim uległa podczas, krótkich przecież, trzech miesięcy. Pachnąca jeszcze świeżą farbą nawa główna, powiększona została znacznie przez wyburzenie głównego balkonu, balkonów bocznych i części stropów w nawach bocznych, oraz likwidację wejścia do dawnego kina. Wszystko w kościele po prostu pachniało świeżością, od pomalowanych na nowo ścian i filarów, przez ławki do czystej podłogi, wyszorowanej kilka dni wcześniej przez wiernych.

W chwili obecnej widać już bardzo dokładnie, że kościół odzyskał dawne swoje przeznaczenie. Prowizorka została nieodwracalnie usunięta i można, zatem oczekiwać dalszych etapów remontu, którego końca, jak powiedział o. Ireneusz obyśmy wszyscy doczekali.

Uroczysty powrót na "swoje" zakończyło błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem i odśpiewanie pieśni "Ciebie Boga wysławiamy".

Prace wyburzeniowo - remontowe - lipiec - październik 2007 r.

Prace wyburzeniowo-remontowe w kruchcie kościoła (byla klatka schodowa po liceum plastycznym)